Kritikan Menjadi Dendam....

Harus saya akui bahawa saya merupakan orang yang degil ... Dan kerana kedegilan saya itulah, saya menjadi seperti apa yang saya jadi hari ini..

Masih segar di ingatan saya,awal tahun 2006, saya membawa sampel pati haruman untuk ditunjukkan kepada "orang tersayang" pada satu petang. Saya dengan semangatnya menunjukkan pati haruman tersebut kepada beliau. Saya kemudiannya bercerita dengan penuh keyakinan bagaimana kami boleh membuat satu perniagaan dengan pati haruman ini. Sesiapa yang mengenali saya pasti akan tahu bagaimana reaksi saya apabila bercerita dengan penuh semangat. Tetapi apa yang saya dapat? Orang yang paling saya sayang dan orang yang paling dekat dengan saya memberikan kritikan dan memperlekehkan niat saya! Bukan itu sahaja, apabila saya mengatakan yang kita boleh bermula dengan memperkenalkannya kepada keluarganya, jawapan yang diterima sungguh menyedihkan. Beliau berkata "Abang bukan tak mahu jual produk ini, tapi ia kelihatan seperti yang dijual ditepi jalan. Tak kelas sangat! Family abang tak pakai produk macam ni.." Lebih kurang begitulah bunyinya jawapan suami saya. Saya akui bahawa ayat tersebut seperti menikam jantung saya, membuatkan saya rasa sangat sedih. Mungkin ia tidak begitu sedih sekiranya orang lain yang memberitahu saya begitu tetapi ini orang yang saya sayang!! Jauh disudut hati, saya tidak mengharapkan beliau membuat perniagaan ini bersama saya, cukuplah sekadar memberikan sokongan yang tidak berbelah bahagi seperti apa yang sering dilakukannya sebelum ini. Mungkin juga beliau tidak pandai menyusun ayat sehingga mengeluarkan kata kata yang cukup membuatkan saya tidak menegur beliau dari petang sampailah keesokan harinya. Tidak pernah saya rasa kecewa seperti itu tetapi ia bukanlah perasaan kecewa yang menyebabkan saya 'jatuh' tetapi lebih kepada perasaan 'dendam' dan ingin membuktikan kepadanya bahawa beliau akan 'mengunyah' semula apa yang dia katakan kepada saya. Saya berniat di dalam hati untuk menunjukkan kepada beliau yang produk ini akan terkenal satu hari nanti. (Beliau kemudian memujuk saya dengan membeli kek coklat kegemaran saya keesokkan harinya, pandai sungguh beliau mengambil hati saya!) Sambil memeluk saya, beliau meminta maaf kerana mengeluarkan kata-kata yang tidak sepatutnya dan berjanji akan bersama-sama saya mengembangkan perniagaan ini. Saya terus menangis di bahunya sambil memberitahu beliau bahawa apa yang saya inginkan cuma sokongan. Beliau tidak perlu berbuat apa-apa terhadap perniagaan ini, biar saya uruskan..cuma sokongan yang saya pinta.. Dan saya juga telah membuktikan kepada beliau yang perniagaan ini boleh berjaya. Kerana kedegilan saya ini, produk saya mendapat tempat di hati pelanggan. Kerana kedegilan saya juga, produk saya diedarkan di seluruh Malaysia. Kerana kedegilan saya juga, produk saya menjadi popular tidak sampai setahun saya memperkenalkannya ke dalam pasaran ...After all, sifat degil itu tidaklah teruk sangat kan...?

Jadi, kepada mereka yang selalu putus asa atau selalu merasa lemah apabila diperkecilkan orang lain, ingatlah kisah saya ini. Jadilah orang yang 'degil' dan buktikan kepada orang yang memandang rendah kepada anda bahawa mereka silap! Janganlah anda hanyut bila diperlekehkan. Walaupun orang yang berkata itu teman anda yang paling rapat!. Kerana apabila anda berjaya, anda akan lebih dihormati dan anda akan lebih yakin dengan diri anda. Jika halangan 'minda' ini boleh anda tepis, ini bermakna anda sedang berjalan menuju kejayaan ... Tiada apa lagi yang boleh menghalang anda dari terus melangkah ... ke persada impian!!

Akhir kata dari saya, " Jadikan umpat keji orang sebagai satu semangat untuk anda melangkah lebih jauh ...ke depan ...bukan ke belakang..."

Salam Semangat,
Perfume For All